Het was een zwoele zomeravond...

Alle goede verhalen beginnen met “het was een zwoele zomeravond”, zo ook dit nieuwe hoofdstuk in ons leven: wij gaan ein-de-lijk op wereldreis!

Het was een zwoele zomeravond in de zomer van 2009 en wij waren aan het genieten van ons eerste avontuur buiten Europa in Gambia aka the Smiling Coast. Al heel snel waren we het erover eens dat het niet bij dit ene avontuur zou blijven. In de 5 jaar daarna hebben we ons lijstje met landen die we hebben bezocht aardig weten te pimpen met vakanties/reizen naar onder andere Zuid-Oost Azië en Midden-Amerika & 1 avontuur: Afrika! Immers, volgens onze gids was Afrika not a holiday, but an adventure! And he was right! Inmiddels zijn er dik 2 jaar verstreken en om een quote uit the Lord of the Rings aan te halen: I think I’m quite ready for another adventure.

Om duidelijk te maken hoe ons avontuur tot stand is gekomen en wat het gaat inhouden, zullen we aan de hand van het beantwoorden van onderstaande vragen inzicht geven:

Wie?
Overbodige vraag zullen de meesten denken. Dat zijn toch gewoon Colin en Vivian? In basis is dit het juiste antwoord, maar we zijn in de gelukkige omstandigheden dat we niet heel de reis enkel op elkaar zijn aangewezen. Onze mede-yolonisten zijn:

Remy in Thailand
Na Europa, Noord-Amerika, Zuid-Amerika en Afrika zal Azië het vijfde continent zijn dat deze globetrotter zal bezoeken. De grote vraag is of hij het avontuur aan zal kunnen. Roadtrippen door de USA, spoedeisende operaties in Suriname en de Kilimanjaro te Tanzania beklimmen in erbarmelijke omstandigheden is 1, maar zal hij ook de beruchte, legendarische Full Moon Party aankunnen? Hoe dan ook voor ons is het erg prettig om met een privéarts te morgen reizen! (en daarnaast mogen we hem ook nog best wel graag ;-) )

Chris en Hanneke in Down Under
Deze newly weds gaan op huwelijksreis naar Australië in de periode dat wij er ook zijn en wat is er dan epischer dan het vieren van Nieuwjaar in Sydney om op Nieuwjaarsdag op een zwoele zomermiddag de Nieuwjaarsduik te gaan doen?

Joop in the USA
Joop is onze Best man. Anders dan jullie zouden vermoeden heeft deze naam niets te maken met het feit dat hij getuige zal zijn bij de bruiloft, maar heeft hij deze naam te danken aan de vele halve liters Best bier die hij met Colin soldaat heeft weten te maken de afgelopen jaren. Onze vriend aan (inmiddels opgezegd) huis is, toen hij nog jong was, zelf al een jaar weggeweest om over de wereld te zwerven en ook bij hem zijn de reiskriebels voor een nieuw avontuur inmiddels al meer dan aardig aanwezig.

Familie Blok in Las Vegas
Hoewel de tickets nog niet officieel geboekt zijn,is de familie Blok voornemens om naar fabulous Las Vegas te komen vliegen. Thijs en Larisa nemen dan ook zoontje Joas mee, zodat we in ieder geval met een baby wakker worden op de dag van de bruiloft. Nu nog even een tijger zien te regelen en dan kunnen we ons eigen deel van the Hangover gaan beleven!


Wat kost dat?
Nu verwacht iedereen natuurlijk een gedetailleerde uitsplitsing van het budget en hoe dit tot stand is gekomen, maar over het financiële aspect zullen we kort zijn, aangezien we dit niet als de “te betalen prijs” zien. We hebben er meer dan 3 jaar voor moeten sparen en je kunt er niet 1, maar meerdere mooie auto’s van kopen. Sparen is eigenlijk niet het goede woord. Sparen doe je voor een vakantie, nieuwe auto of een televisie ofzo. Wat wij hebben gedaan is bewust jarenlang een stuk levenskwaliteit inleveren, waarbij we in die jaren recht tegen onze normen, waarden, principes en levensopvattingen in hebben moeten leven. Dit zien wij als de echte prijs die we ervoor hebben moeten betalen. Immers, geld kan je altijd terugverdienen, maar tijd niet. Mensen die ons kennen, weten dat wij qua aard heel ondernemend zijn en vinden dat je het maximale uit het leven moet halen, omdat het leven zo voorbij kan zijn. Wij zijn van het type “pluk de dag” en de spontane acties. Echter, de schaduwkant van het op wereldreis gaan, moet zeer zeker niet onderschat worden. Er zijn talloze blogs op het internet te vinden van mensen die op wereldreis gaan bij wie het lijkt alsof het een fluitje van een cent is om “even” op wereldreis te gaan en waar je bij het lezen ervan onderhand aan jezelf gaat twijfelen waarom je zelf niet “even” op wereldreis gaat. Wij kiezen ervoor om gewoon eerlijk open kaart te spelen aangaande wat erbij om de hoek komt kijken. Het is niet zo dat we een grote prijs hebben gewonnen, iets hebben gekregen of het geld met bakken tegelijk binnenstroomt bij ons. Onze inkomsten en vaste uitgaven zijn heus niet veel meer of minder dan dat van andere samenwonende stellen zonder kinderen van onze leeftijdscategorie. Met behulp van de financiële kennis die Colin de afgelopen 10 jaar met studeren en werken heeft opgedaan, kwamen we zodoende al snel tot de conclusie dat als we het niet van de inkomsten moesten hebben, we het bij de uitgaven moesten zoeken ;-) Om het kapitaal te verwerven dat nodig is voor de reis zoals wij hem gaan maken, moeten er opofferingen worden gedaan. Vooral het dingen laten, terwijl je juist een instelling hebt dat je zoveel mogelijk van het leven moet genieten en ervaringen die je je leven bijblijven wilt vergaren, hebben wij ervaren als een loodzware opgave. Uiteraard moet je niet onderschatten dat er ook genoeg dingen zijn, die je kunt doen en die geen of niet veel geld kosten, dat is dan ook waardoor we het vol hebben gehouden. Echter, heel veel activiteiten (weekendjes/dagjes weg, vakanties, carnaval, concerten, festivals, uiteten gaan etc.) hebben we niet ondernomen, terwijl we dat wel hadden gedaan als we niet op wereldreis zouden gaan. Dit zorgt er ook voor dat je dagelijkse balans in het leven verstoord raakt. We hebben beiden jarenlang keihard gewerkt, maar de beloning heeft al die tijd op zich laten wachten. De inspanning is er wel, maar de ontspanning staat niet in verhouding. Het enige wat gebeurt, is dat je spaarsaldo groeit en groeit, maar we kunnen vertellen dat als je bezig bent met een zware periode op het werk, het winter is en het vooruitzicht is dat je nog eens 2 jaar al je geld opzij moet zetten om je droom waar te kunnen maken, dat dat verre van bevredigend is. Je ziet mensen om je heen stappen maken in het leven (trouwen, kinderen krijgen, nieuw huis, nieuwe baan, etc.), terwijl je je eigen leven “on hold” zet voor 3 jaar om uiteindelijk op wereldreis te kunnen. Nu is dat met, laten we zeggen, 3 maanden voor de boeg geen enkel probleem, maar als je op een stormachtige dinsdagochtend naar je werk rijdt (of tenminste dat was de bedoeling, want op de 1 of andere manier moeten we natuurlijk weer met zijn allen in de file gaan staan) of in Vivian haar geval op de bus staat te wachten (het niet kunnen nemen van rijlessen is een typisch voorbeeld van opofferingen die gemaakt moeten worden om op wereldreis te kunnen gaan) en je weet dat je nog 2 jaar door zult moeten gaan met een levensstijl die totaal niet bij je past, dan moet je mentaal wel heel erg gefocust zijn om je droom na te blijven streven. Zeker als je dan tijdens het hele traject ook nog met “leuke” zaken als scheidende ouders en niet verlengde arbeidscontracten te dealen krijgt, moet je om het te kunnen bewerkstelligen het wel aankunnen om in een automatische pilootstand door te kunnen blijven gaan. Je zult ons dan ook nooit horen roepen “Ik snap niet waarom niet iedereen dit doet”, we begrijpen heel goed waarom mensen er niet voor kiezen om het te doen. Waarom wij er wel voor hebben gekozen (gegeven de omstandigheden waarin wij (hebben mogen) verkeren), zullen we toelichten bij de volgende vraag.

Waarom?
Dit is het antwoord waarin het zal gaan wemelen van de quotes (al dan niet af en toe een beetje cliché), levensopvattingen en diepzinnige gedachten. Kortom niet veel anders dan wat er in ons voormalige huis dikwijls ten gehore is gebracht/gekomen tijdens de meer dan beruchte vrijdagavonden. Het antwoord op het “Waarom reizen?” komt voort uit het antwoord geven op een aantal levensvragen. Het begon voor ons met: “Wat willen we bereiken in het leven?”. Wij denken dat voor iedereen geldt dat men “succesvol” wil zijn (geweest) in het leven. Alleen wat is dat dan “succes”? Voor ons geldt dat we vooral ervaringen/herinneringen willen verzamelen; je wil ergens op terug kunnen kijken in je leven en wel met de gedachte dat je het maximale eruit hebt gehaald. Reizen is voor ons het kopen van ervaringen/herinneringen. Natuurlijk zijn er legio mooie ervaringen/herinneringen die je in het “normale” leven (als je niet op reis bent) meemaakt, maar een heel groot percentage van onze waardevolste ervaringen/herinneringen hebben we verworven tijdens het reizen. (“The best things in life happen outside your comfort zone”). Om toe te lichten wat we bedoelen, een kleine greep uit de reeds verworven memories for life:

• Een maand door zuidelijk Afrika trekken met 7 familieleden om hier een geweldig avontuur te beleven!
• Een ceremonie voor een pasgeboren baby meemaken in Gambia, waarbij de baby werd vernoemd naar Vivian
• Oog in oog met neushoorns staan op 5 meter afstand tijdens voetsafari in Zimbabwe
• De zon onder zien gaan in New York vanaf het Empire State Building
• De zon op zien komen in de ruïnes van de Maya’s in de jungle van Guatemala
• Dansen in een reggaebar in Belize tot de zon opkomt
• Zwemmen op enkele meters afstand van ruim 10 meter lange walvishaaien in de Golf van Mexico
• Achterna gezeten worden door een ietwat territoriale giraffe in Senegal
• Terugkomen in het kamp nadat je naar het toilet (lees: gat in de grond) bent geweest in Botswana om daar een olifant aan te treffen
• Whisky drinken met andere reizigers in zomaar een supermarkt in Cambodja
• Overnachten op het water in Halong Bay in Vietnam
• Skydiven in Namibië
• Onze knuffel-Japanner Ryo ontvangen die voor 3 nachten in Slikkerveer vanuit Tokyo is komen overvliegen om ons en onze mede-Afrika-avonturiers te zien
• Zelf een slee aangedreven door husky’s besturen in Fins Lapland met een ietwat fris temperatuurtje van minus 20
• Wildplassen langs de snelweg in Bangkok omdat met net 1,5 liter bier achter de kiezen opeens de taxi richting vliegveld er stond om daarna in het verkeer vast te komen te zitten
• Vliegen in een microflight boven de Victoriawatervallen op de grens van Zambia en Zimbabwe
• Zwemmen in de Blue Lagoon in IJsland

Als we dan ook nog eens bedenken wat er allemaal nog beleefd gaat worden tijdens de komende reis, komen we toch al op een mooi aantal herinneringen uit. Een kleine greep op wat nog komen gaat:

• Slapen in een tent op het dak van een van de hoge flatgebouwen die Hong Kong rijk is
• Inzetten met roulette op de zwarte 8 in het grootste casino van de wereld in Macau
• Na overdag een fietstocht door de stad te hebben gemaakt de dag afsluiten met een ijskoud biertje op een rooftopbar in Bangkok
• De Full Moon Party in Thailand overleven (hopelijk)
• Zwemmen in Inle Lake in Myanmar
• Genieten van de zonsopkomst over de tempels van Bagan eveneens in Myanmar
• Slapen onder de sterren bij Ayers Rock/Uluru in het hart van Australië
• Oud en nieuw vieren in Sydney
• Duiken in het Great Barrier Reef nadat je je duikbrevet hebt gehaald op Koh Tao
• Argentijnse steak eten in Buenos Aires
• Nat worden door het water van de Iguazu watervallen in Brazilië
• Planken op de zoutvlakten van Bolivia
• Macchu Pichu bezoeken
• Zandboarden in de San Pedro de Atacama woestijn van Chili
• Op nachtsafari gaan in de jungle van Costa Rica
• Volcanoboarden in Nicaragua
• Zonnen op het strand van Miami
• Vliegen over de Grand Canyon in een helikopter
• Heel veel mensen ontmoeten van verschillende nationaliteiten
• En uiteraard: trouwen in LAS VEGAS!

Ondanks de in het antwoord op de vorige vraag geschetste situatie die je moet doorstaan om het te kunnen bereiken, zijn we ervan overtuigd dat we straks kunnen zeggen: in the end it was all worth it, you only regret the things you didn’t do! We hebben echt moeten afzien en door moeten zetten waar veel anderen hadden gestopt, maar uiteindelijk zijn dit de ervaringen die je de rest van je leven zal blijven herinneren. En ja, het is misschien “anders” of “vreemd” te noemen ten opzichte van hoe anderen leven en velen zullen denken “wat zonde van het geld”, maar dit is waar wij altijd van hebben gedroomd en we hebben dan ook altijd het volgende in het achterhoofd gehouden aangaande hoe wij denken dat het levenspad bewandeld moet worden (ondanks dat bijna alle mensen met vergelijkbare middelen/kansen het totaal anders doen, omdat velen het idee hebben om aan bepaalde door de maatschappij geschepte verwachtingen te moeten voldoen):

“Your time is limited, so don't waste it living someone else's life. Don't be trapped by dogma — which is living with the results of other people's thinking. Don't let the noise of others' opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.”

Natuurlijk hebben we belangrijke keuzes moeten maken en is het hele avontuur af en toe ook best spannend/eng te noemen. Echter, soms moet je jezelf ook afvragen wat je nou écht te verliezen hebt en wat het ergste is wat je zou kunnen gebeuren. Zo hebben we ons aangaande het opzeggen van de huur en andere belangrijke beslissingen laten leiden door het volgende:

“Remembering that I'll be dead soon is the most important tool I've ever encountered to help me make the big choices in life. Because almost everything — all external expectations, all pride, all fear of embarrassment or failure — these things just fall away in the face of death, leaving only what is truly important. Remembering that you are going to die is the best way I know to avoid the trap of thinking you have something to lose. You are already naked. There is no reason not to follow your heart.”

Beide passages komen uit de speech die Steve Jobs heeft gegeven op Stanford University in 2005. Wij zien dit als een leidraad, het is immers simpelweg waar wat hij zegt in onze ogen. De tijd vliegt voorbij en de tijd die je hebt is nou eenmaal beperkt, want op een dag ga je dood. Zo simpel en hard is het. Zoals Tolkien het zo mooi verwoord heeft in the Lord of the Rings: “The only thing you have to decide is what to do with the time that is given to you.” We willen ondanks de hoge prijs die we ervoor moeten betalen dit avontuur gaan beleven. Oké, het kost een berg met geld en een stuk van levenskwaliteit in bepaalde jaren van ons leven, maar in onze ogen is hetgeen wat je echt niet wilt het hebben het gevoel van “had ik maar”. In onze ogen is het weten dat je je hart niet gevolgd hebt, terwijl het (ondanks veel inspanningen en opofferingen) wel kon en dat je daardoor met spijt moet terugkijken op je leven, nog altijd pijnlijker dan wat we nu hebben moeten doen en laten om onze droom juist wel te volgen.

Dan nu de samenvatting over hetgeen hiervoor beschreven:

Vraag: Waarom?
Antwoord: YOLO!

Waar?
Op 5 oktober zullen wij van 020 naar Hong Kong vliegen, waar we 4 nachten zullen blijven om daarna door te vliegen naar Bangkok voor een verblijf van 2 nachten. Vanuit Bangkok vliegen we door naar Yangoon waarvandaan we een rondje zullen maken door Myanmar om op 4 november vanuit Yangoon weer naar Bangkok te vliegen. Hier zal dokter Remy van der Heiden (ja, ja na 7 studie mag hij zich na het afstuderen eind oktober op 4 november al bijna een hele week arts noemen!) aansluiten voor het avontuur door backpackerswalhalla Thailand. Vanaf Bangkok vervolgen we onze reis naar Australië waarbij we eerst the Red Center in centraal Australië zullen ontdekken (vliegveld Alice Springs) om vervolgens naar Cairns in het noordoosten te vliegen. Vanaf daar zullen we met de bus afzakken naar Brisbane om daar het vliegtuig te pakken naar Sydney. Na hier de jaarwisseling gevierd te hebben met Chris en Hanneke zullen wij de reis vervolgen naar Chili. We hebben hier 4 dagen om de hoofdstad te ontdekken, voordat we doorvliegen naar een volgende hoofdstad: Buenos Aires. Hier begint het minst geplande deel van de reis. We komen op 6 januari aan in Buenos Aires en het enige dat vaststaat is dat we op 27 februari in Cusco te Peru ons vliegtuig moeten halen. Ondanks dat we lekker vrij willen zijn qua planning in Zuid-Amerika hebben we wel een paar dingen die we echt willen doen, dus globaal zullen we ons langs de Iguaza watervallen, Brazilië, Bolivia (sowieso Salar de Uyuni!), Peru (must do: Macchu Pichu) en de San Pedro de Atacama woestijn in Chili begeven. Als ook dit avontuur ten einde is gekomen, is het tijd om verder te gaan naar Midden-Amerika. We vliegen eerst naar Costa Rica, maar zullen behalve Costa Rica in ieder geval ook Nicaragua bezoeken voordat we op 2 april weer het vliegtuig instappen. Next destination: Miami! Aangezien deze zonnige stad in Florida niet direct bestemd staat als een budgetbackpackersbestemming, hebben we ons verblijf hier beperkt tot 4 nachten, alvorens door te vliegen naar fabulous Las Vegas. Hier zullen Joop en zijn jetlag zich bij ons voegen voor de laatste etappe: een roadtrip in een campervan langs de westkust van de Verenigde Staten  Uiteindelijk zullen we op 4 mei duizenden euro’s armer, maar een schat aan ervaringen rijker via Londen naar 020 vliegen.

We hopen dat we een duidelijk beeld hebben geschetst van de totstandkoming van ons komende avontuur en zullen regelmatig updates plaatsen. Niet in de laatste plaats voor onszelf, want de ervaring leert dat je tijdens het reizen zoveel indrukken krijgt te verwerken dat je op een gegeven moment niet meer weet wat je wanneer hebt gedaan! Hoewel dit ook aan het alcoholgebruik binnen de backpackerscommunity zou kunnen liggen…

Stay hungry, stay foolish,

Colin & Vivian